عکسی از جهانتاب احمدی، مادری که با کودک خورد سال اش در امتحان کانکور اشتراک کرد، به سمبولی از تلاش زنان افغانستان برای تحصیل تبدیل شده است. در یک کمپاین آنلاین مبلغی پول برای هزینه تحصیل این مادر جمع آوری شده است.
جهانتاب احمدی به روی زمین نشسته، با یک دست کودک اش را آرامش می بخشد و دست دیگر سوال های کانکور را حل می کند. تصویری که نماد استقامت زن افغانستانی را به نمایش می گذارد. جهانتاب می خواهد رویاهایش را عملی سازد.
این عکس که توسط یک پروفیسور دانشگاه خصوصی ناصر خسرو گرفته شده است، به نمادی از تلاش زنان برای تحصیل در کشوری تبدیل شده است که اکثر زنان آن از سواد محروم اند. این عکس چند روز است که در شبکه های اجتماعی در میان افغانستانی ها دست به دست می شود.
عکس یادشده موجی از تحسین و حتی پیشکش های مالی را برای جهانتاب به ارمغان آورده است که در سن ۲۵ سالگی مادر سه فرزند است.
جهانتاب که از ولایت دورافتاده دایکندی حالا به کابل آمده است، به خبرگزاری فرانسه گفت: «نمی خواهم از تحصیلاتم محروم شوم.» منبع اصلی عایدات ناچیز مردم در ولایت دایکندی گندم، غله جات و کچالو است و جهانتاب در زادگاه اش مصروف کارهای دهقانی نیز بوده است.
او افزود: «می خواهم در بیرون از خانه کار کنم. می خواهم داکتر شوم، کسی شوم که به زنان در محله یا جامعه ام خدمت کنم.»
جهانتاب بعد از یک سفر دشوار و پرمشقت به امتحان کانکور در نیلی مرکز ولایت دایکندی رسید. او دو ساعت در مسیر کوهستانی پیاده راه پیمود و نه ساعت دیگر با موتر از جاده های ناهموار و صعب العبور.
یک کمپاین آنلاین (GoFundMe) که توسط انجمن جوانان افغانستان برای تامین مخارج تحصیل خانم احمدی راه اندازی شده، تا حالا بیش از ۱۴ هزار دالر به دست آورده است. در کشوری که حدود ۳۹ درصد مردم شان در زیر خط فقر زندگی می کنند، به دست آوردن چنین حمایتی یک خوشبختی است.
خانم احمدی کمی متعجب است که عکس او و دخترش که ماه قبل در جریان امتحان گرفته شده و خودش بعداَ از آن اطلاع یافته بود، اینقدر توجه مردم را جلب کرده است.
او با لبخند گفت: «دوستانم در قریه گفتند که عکسم را گرفته اند. من گفتم چطور عکس مرا گرفته اند که من نمی دانم. آن ها گفتند که تو روی پارچه امتحان متمرکز بودی.»
در شروع امتحان که در فضای آزاد بیرون برگزار شد، احمدی روی یک چوکی نشست و دخترش نیز در بغل اش بود. اما دختر او گوش درد بود و پیهم گریه می کرد. او برای این که گریه طفل اش دیگران را نیازارد، در پشت یک چوکی بر روی زمین نشست و به حل سوال های کانکور ادامه داد. جهانتاب افزود: «من باید همزمان هم به طفلم توجه می کردم و هم روی پارچه امتحان.»
داستان این خانم و قاطعیت اش برای تحصیل موجی از تحسین های کاربران شبکه های اجتماعی را در سراسر افغانستان به همراه داشت. ناظرحسین اکبری، با اشاره به قومیت این خانم در فیس بوک نوشته است: «تو واقعاَ یک قهرمان جهان هستی، تو نشان دادی که یک دختر هزاره در هر شرایط و وضعیت می تواند هر کاری را انجام بدهد.»
یک کاربر دیگر فیس بوک نوشته است: «امیدوارم که این خانم سخت کار به رویاهای خود برسد.»
زهرا یگانه، فعال حقوق زنان نیز زیر تاثیر قرار گرفته و با این خانم تماس گرفت تا برای تحصیل به کابل بیاید. فعلاَ خانواده جهانتاب در خانه زهرا یگانه زندگی می کند و این فعال حقوق زن در تلاش است که زمینه تحصیل او در یک دانشگاه خصوصی را مهیا سازد.
زهرا یگانه به فرانس پرس گفت: «تحصیل برای او در دایکندی بسیار سخت است. آن جا کیفیت تحصیل بسیار پایین است. هیچ لیلیه ای برای دانشجویان در آنجا وجود ندارد و او مجبور است برای تحصیل یک خانه کرایه کند.»
جهانتاب برای پیشبرد تحصیلات با شوهر و کودکانش از دایکندی به کابل آمده است.
خانم یگانه ادامه داد: «ما اینجا (در کابل) خانه ای را برای او فراهم می کنیم. دوستانم قول داده اند که به او کمک می کنند. تلاش می کنیم برای شوهرش کار پیدا کنیم و همچنین پول جمع می کنیم تا فرزندان اش بتوانند به مکتب بروند.»
برای خانم جهانتاب احمدی، این تلاش ها به معنای به واقعیت پیوستن رویاهایش خواهد بود. او که بعد از ازدواج در سن ۱۸ سالگی، مکتب را به اتمام رسانده است، گفت: «هدف زندگی ام این بود که وارد دانشگاه شوم.»
این خانم ادامه داد: «اما به دلیل وضعیت بد اقتصادی و فقر، برای سه چهار سال نتوانستم تحصیل کنم.»
میزان باسوادی در افغانستان در پایین ترین رده در سطح جهان قرار دارد و براساس آمار رسمی، تنها ۳۶ درصد افغانستانی ها باسواد اند. میزان باسوادی به خصوص در میان زنان بسیار پایین است. خانم جهانتاب گفت: «من نمی خواهم عقب بمانم.»
فرانس پرس/ ع. ف.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/9805
تگ ها:
جسد بیسر یک زن جوان در غرب کابل پیدا شد+عکس
